José Notenboom

Mei is traditioneel de maand van bezinning. Gelovig of niet, bijna massaal trekken we deze weken naar een devotiekapel, al is het alleen maar om een doel te hebben voor een fietsritje. Ik stak er gisteren een kaarsje op voor Ons Aller Intellect, waarmee het droevig gesteld is.

Onder het motto ‘Voorzichtigheid nu is beter dan spijt achteraf’ hoorden we afgelopen woensdag welke beperkingen er horen bij het versoepelen van de maatregelen tijdens de coronacrisis. Links en rechts in de media pikte ik de  volgende reacties op: ‘Ik ga geen geld uitgeven aan een mondkapje, want ik heb deze crisis niet veroorzaakt’ en ‘Ik ga echt geen wit mondkapje dragen; het moet wel matchen met mijn kleding.’ Deze fashiongirl voelde zich ‘veiliger’ achter een masker met panterprint. Maar de man die ontdekt had dat je met mondbescherming niet zo comfortabel kunt ademen, spande de kroon; hij knipte er simpelweg een gat in!

Deze week had moeten beginnen met een prachtig oranje feest. Onze koning kondigde het aan als Woningsdag; een noodgedwongen eenmalige variant op Koningsdag. We probeerden er het beste van te maken en hielden een vrijmarktje thuis voor de deur. Met de buren dronken we ’s morgens koffie op straat en proostten we ’s middags op onze jarige koning.
De verwachtingen over de duur van onze eenzame opsluiting lopen uiteen van nog enkele weken tot enkele jaren. Laten we hopen dat die laatste voorspellers er faliekant naast zitten. Maar misschien is het ook verstandig rekening te houden met het ergste scenario en een nieuwe zinvolle invulling van je tijd te kiezen. De online cursussen schieten als paddenstoelen uit de grond. Of zoek een nieuwe hobby; leg een moestuin aan, ga vogels kijken of bij minder goed weer puzzelen. Geen tijd voor? Combineer je werk met een dosis fantasie: tuur niet naar het scherm terwijl je online zit te vergaderen, maar pak een stift en een royaal vel papier en ga je notities tekenen. Een creatieve variant op aantekeningen maken, waardoor je niet afgeleid wordt door foute trui van je collega en de boodschap ook nog eens beter blijft hangen.

Het leven was altijd al een vat vol keuzes, maar sinds corona ons leven ging beheersen maakten we kennis met heel nieuwe dilemma’s: Gezondheidszorg of economie? Toegeven aan je verlangens of je gezond verstand gebruiken? Afwachten of in actie komen? En hoe dan; een cursus volgen of je creativiteit ontwikkelen?  Bankhangen of joggen? Illegaal knippen of coronacoupe met de tondeuse? Schijt-aan-corona-feestjes of voordeurbezoekjes? Quarantainestress of onthaasten? Conditie kweken of coronakilo’s?

In de voorbije maanden hebben we kunnen ervaren wat een andere manier van leven ons op kan leveren. De lucht wordt schoner, de criminaliteit neemt af, drugsgebruik onder jongeren vermindert en we worden socialer.
En als deze crisis ten einde komt, gaan we dan weer op de oude voet door met ons leven, of hebben we er iets van opgestoken? Kiezen we voor ons eigen gemak, of gunnen we onze kinderen ook nog een leefbare wereld? Gaan we meer thuis werken of toch weer aansluiten in de file? Blijven we extreem consumeren of kiezen we een duurzamere weg? Willen we nog steeds een auto voor de deur, of gaan we die voortaan incidenteel huren? Ieder seizoen een andere garderobe of af en toe iets nieuws? Kopen we lokaal of draaien we onze middenstand de nek om?

Ik wens ons veel wijsheid.

Over melkvee en ambachtelijk schepijs, starre regelgeving en bouwdilemma’s.
In het nieuwe Erfgoed Magazine mijn verhaal over de renovatie van de monumentale koeienstal van de Gerda Hoeve in Schijf.

De werkdruk is te hoog en het niveau te laag. Dat is de huidige stand van het onderwijs in Nederland, als je de klagers mag geloven. Maar was het vroeger zoveel beter? Dat durf ik te betwijfelen. Ook veel volwassenen in ons welvarend land hebben blijkbaar de basisschool niet met succes doorlopen. Hele volksstammen lijken er geen flauw benul van te hebben wat het begrip ‘anderhalve meter’ betekent.
Hou je afstand voor het stoplicht of bij de kassa, dan piepen ze er behendig tussendoor alsof er niets aan de hand is. Dit was toch niet wat er bedoeld werd met creatief bezig zijn in coronatijd?